- figuro
- fĭgūro, āre, āvi, ātum
- tr. -
[st1]1 [-] façonner, former.
- figurare inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 : former de vains fantômes dans son esprit anxieux.
- figurare barbam peregrina ratione, Petr. 102 : tailler la barbe à la mode des étrangers.
- figuratur flatu vitrum, Plin. 36 : on souffle le verre.
- Cic. Tim. 17.
- absol. Cic. Nat. 1, 110.
- fig. Lucr. 4, 550; Hor. Ep. 2, 1, 126.
[st1]2 [-] se figurer, concevoir, imaginer.
- sibi figurare, Sen. Ir. 2, 35, 5 : imaginer, se représenter, concevoir.
[st1]3 [-] rhét. orner de figures.
- Quint. 9, 1, 9.
- figurabat egregie, SEN. Contr. 7 praef. 3 : il employait admirablement les figures.
* * *fĭgūro, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] façonner, former. - figurare inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 : former de vains fantômes dans son esprit anxieux. - figurare barbam peregrina ratione, Petr. 102 : tailler la barbe à la mode des étrangers. - figuratur flatu vitrum, Plin. 36 : on souffle le verre. - Cic. Tim. 17. - absol. Cic. Nat. 1, 110. - fig. Lucr. 4, 550; Hor. Ep. 2, 1, 126. [st1]2 [-] se figurer, concevoir, imaginer. - sibi figurare, Sen. Ir. 2, 35, 5 : imaginer, se représenter, concevoir. [st1]3 [-] rhét. orner de figures. - Quint. 9, 1, 9. - figurabat egregie, SEN. Contr. 7 praef. 3 : il employait admirablement les figures.* * *Figuro, figuras, pen. prod. figurare. Cic. Figurer, Faconner, Donner forme.\Figurare os pueri, per translationem. Horat. L'apprendre à parler, Luy dresser son langage.\Figurare tamen potestis qui tunc animus mihi, quae cogitatio fuerit. Quintil. Vous povez imaginer.
Dictionarium latinogallicum. 1552.